Human Interest
"en wat je dan altijd hoort
achteraf
is dat niemand het had verwacht
dat het een doodgewoon iemand was"
Voor de muziektheatervoorstelling Human Interest haalt krakatau de inspiratie bij een aantal schokkende gebeurtenissen die de afgelopen jaren in de media aan bod kwamen waarbij jonge daders willekeurig een zo groot mogelijk aantal mensen doodschoten. Op basis van krantenartikels, interviews en andere bronnen werd een gelijkaardig, fictief drama geconstrueerd waarin drie personages aan het woord komen.
tekst en regie: Leen Verheyen
muziek: Inne Eysermans / Amatorski
spel: Fien Van Snick, Dimitri Dauwens en afwisselend Kalina Malehounova en Joke Raes
Scenografie: Dries De Win, Yemi Oduwale
Coaching: Jan Van Dyck
Productiemedewerker en techniek: Yemi Oduwale
Met medewerking van de kunstenwerplaatsen Bains::Connective, Q-o2 en Intro-In-Situ en conservatorium Gent
Human Interest ging in première op 1 april 2009 op het Festival Cement in Maastricht en speelt nog steeds. Voor komende speeldagen zie kalender
De tekst van de voorstelling is hier te vinden
Muziek van Amatorski is hier te beluisteren
Human Interest werd na zijn passage op het ITs festival uitgenodigd voor het ACT festival in Bilbao in 2010.
In het juryverslag van de ITS guest award, waarbij Human Interest op de derde plaats eindigde, wordt de voorstelling als volgt omschreven:
“Human Interest showed a really interesting contemporary way to communicate two connected but very different stories by the use of music as an intermediair. The connection between the two very well performed stories was very subtle, the connection with different nowadays violence was very clear and touching.”
het volledige juryverslag is hier te lezen
In de recentste editie van rekto:verso verscheen een artikel over voorstellingen met Highschool Shootings als thema. Ook Human Interest komt daar even kort aan bod:
"Eenzijdig oppositioneel denken over highschool shootings is relatief, suggereert ook de jonge, beloftevolle maakster Leen Verheyen. Haar Human Interest (2009) toont niet de visie van de dader (Mondays), noch die van het slachtoffer (Immaculata), maar volgt de blik van nauw betrokken ‘derden’. Oog in oog vertellen vriendin van schutter en moeder van slachtoffer, van elkaar gescheiden door muzikanten die de moordenaar symboliseren, hun verhaal. Onbegrip, gemis en verlies staan centraal. Hun aparte rouw blijkt fundamenteel gelijk én verschillend. Die verscheurende paradox zie je ook in het ruimtegebruik, die zowel acteurs als publiek verdeeld tegenover elkaar zet, maar de plaatsen inwisselbaar houdt. Zelfs de moordenaar, die maar eventjes op scène verschijnt, wisselt van kant, tussen het publiek. Moordenaars bevinden zich gewoon onder ons, is Verheyens aardig vormgegeven inzicht. Maar is psychologische nuancering de interessantste benadering van een drama? Human Interest en Immaculata laten dezelfde vraag open. Hoe maken we drama van drama’s?"
het volledige artikel is na te lezen op de website van rekto:verso
foto's © Bram de Greve
in voorbereiding:
autoroute du soleil
en ik ben blijven rijden
van autostrade naar autostrade
onderweg naar ik weet niet waar
ik heb mijn identiteitskaart
en mijn rijbewijs verbrand
en niet meer omgekeken
autoroute du soleil vertelt het verhaal van een man die na zijn (v)echtscheiding zijn dochter ontvoert naar het buitenland. De theatertekst van de voorstelling werd eerder al, tijdens de afgelopen editie van Studio Villanella, gepresenteerd in de vorm van een geënsceneerde lezing. In de zomer van 2010 maken we hiervan een muziektheatervoorstelling, die in première zal gaan op festival over het IJ in Amsterdam.
tekst en regie: Leen Verheyen
muziek: Jan Evenepoel en Sim Van Thienen (Head full of flames)
spel: Krijn Hermans en Nele Vereecken
dramaturgie: Jeroen Sebrechts
scenografie: Yemi Oduwale
in coproductie met Villanella
met de steun van Fabuleus
volg het werkproces op de repetitieblog